کد مطلب:37649 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:61

گنجینه پرسمان » اهل بيت

دربارة نهج البلاغه توضيح دهيد.

خواهر گرامي! نهج البلاغه مجموعه اي از خطبه ها و كلمات زيباي اميرالمؤمنين(ع) است كه در طول عمر شريف حضرت مخصوصاً در زماني كه حكومت و خلافت به دست او بود، ايراد شده است. اين فرمايش ها در كتاب ها و جزوه هاي متفرق نوشته شده بود. مرحوم سيد شريف رضي برادر سيد مرتضي (ره) كه از علماي بزرگ اسلامي است، از لابه لاي كتاب ها، خطبه ها و كلمات فصيح و بليغ جدّ بزرگوارش اميرالمؤمنين(ع) را انتخاب كرده و در كتابي به نام نهج البلاغه (روش شيوا سخني) جمع آوري كرده است. اين كتاب كه در سال 400 هجري قمري به پايان رسيد، شامل 237 خطبه و 79 نامه و 480 سخن كوتاه است. نهج ابلاغه از نظر عمق و محتوا و بلاغت به حدّي است كه آن را برادر قرآن ناميده اند. برخي آن را پايين تر از قرآن و فراتر از كلام بشر دانسته اند (دون كلام الخالق و فوق كلام المخلوق).

تا كنون بيش از 370 شرح بر اين كتاب ارجمند نوشته شده و به زبان هاي مختلف و مشهور دنيا ترجمه شده است. سيد رضي در 47 سالگي در 406 هجري در بغداد چشم از جهان فرو بست. قبر شريفش در نزديكي قبر جدش حضرت موسي بن جعفر(ع) در كاظمين است. وي با پنج واسطه به امام موسي بن جعفر مي رسد و از جهت مادر به امام زين العابدين منتهي مي شود. ذوحسبين (داراي دو شرافت و حسب) است. كتاب نهج البلاغه از زمان تأليفش مورد توجه و تحسين دانشمندان و اديبان بزرگ قرار گرفت.

ايشان در مقدمة نهج البلاغه مي گويد: از جمله شگفتي هاي ويژة حضرت كه در هيچ كسي نظير آن پيدا نمي شود، سخنان چند بُعدي او است، زيرا اگر كسي در سخناني كه از حضرت دربارة زهد، مواعظ، پند و اندرزها وارد شده، بدون توجه به قدرت و عظمت گوينده اش خوب تأمل كند، بي گمان خواهد گفت: اين سخنان از آنِ كسي است كه از امور دنيا بهره اي جز عبادت و گوشه گيري نداشته است و هرگز باور نمي كند گويندةاين سخنان بزرگمردي است كه با شمشير آتش زا به دست و بي محابا در قلب ميدان جنگ پيش مي رود و گردن هاي گردنگشان را مي زند و پهلوانان را به خاك مي افكند. اين از فضائل شگفت انگيز و ويژگي هاي لطيف حضرت است كه صفات متضاد در وجودش جمع شده و امور مختلف را در يك مركز گردآورده است.[1]



[1] علامه سيد هبه الدين شهرستاني، ماهو نهج البلاغه، ترجمة سيد عباس اهري، ص 40؛ درس هايي از نهج البلاغه، ج 1، ص 24.